De Wolkenfabriek
Over vaders en dochters, over mijnwerkers en hoeren, over troostrijke fantasie en harde werkelijkheid, over koud staal en warm vlees, over vroeger en nu.
Tussen het glanzende vlees door, onder een kort rood rokje, zag je precies de overkant van het kanaal, waar zich het fabrieksterrein uitstrekte. Een wirwar van ketels en buizen, silo's en schoorstenen, die bliezen en sisten. Hun uitstoot scheen op te stomen tussen die dijen.
(Vrij naar Arthur Japin)
Een jonge vrouw zit vast in een autowrak. Wachtend op hulp doemen in, uit, voor en achter haar auto beelden en figuren uit haar jeugd op. Zo gaat ze alsnog de confrontatie aan met haar vader, een mijnwerker met grootse dromen, die de harde werkelijkheid van zijn leven zo lang mogelijk voor haar verborgen hield. En met de prinses die een hoer bleek te zijn, en uiteindelijk een vriendin werd.
Gaandeweg blijken in haar benarde situatie de verzinsels van haar vader van levensbelang te zijn. Een aangrijpend stuk over de noodzaak van dromen en de grenzen van de fantasie.
De Wolkenfabriek ging op 7 oktober 2006 in het Ostadetheater in premiere.
Credits

Van den Akker en Coetsier passen met hun groep Winterberg in een nieuwe generatie 'poppenspelers' (aangevoerd door Hotel Modern) die met veel fantasie betekenisvolle animatiemaquettes op het toneel bouwt.
Winterberg heeft het poppentheater een volwassen karakter gegeven.
Met dit hardcore poppentheater heeft theatergroep Winterberg een nieuwe theatervorm gevonden.